فیلم مکس رو دیدم ولی به نظرم موضوعش دیگه تکراری شده. اینکه همه ما یکسری خط قرمز داریم که در اجتماع ملزم به رعایت آن هستیم ولی اعتقادی به انجام اون نداریم. گوش دادن به نوار ترانه، کمی قر تو کمر دادن؛ دیگه معاون وزیر و دکتر،مهندس نمی شناسه.
شاید بهترین بخش فیلم تیتراژ پایانی فیلم بود که برای اولین بار یه خانوم می خواند و همه آدمهای بالا و غوغا سالار با هم "عزیز بشینه کنارم " رو زمزمه می کنند و تنها کسی که جدی نگاه می کنه مامور اطلاعاتی هست.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
» نظر شما؟