بسياري از نخستينها توهم است .نخستين روز،نخستين ساعت ،نخستين نگاه،نخستين كلمات عاشقانه...
ياد عين واقعه نيست،تخيل آن است،يا وهم آن.
ياد فريبمان مي دهد.حتي عكسها راست نمي گويند.حتي عكسها.
چيزي بيش از ياد ،بيش از عكس،بيش از نامه هاي عاشقانه ،بيش از تمام نخستينهاعشق را زنده
نگه مي دارد؛جاري كردن عشق ؛سريدن دائمي آن.در گذشته ها به دنبال آن لحظه هاي ناب گشتن ،
آشكارا به معناي آن است كه آن لحظه ها ،اينك وجود ندارند.
از كتاب: عاشقانه آرام