آنشب كه مرا سرزده مهمان شده بودي
صد مرتبه والا تر از انسان شده بودي
چون جلوه جادويي مهتاب پس از ابر
درهاله اي از نور نمايان شده بودي
چشمم ز تماشاي رخت سير نمي شد
خوش نقش تر از قالي كاشان شده بودي
در فصل عطش كامي محض كه مرا بود
مصداق صميمانه باران شده بودي
من مثل شب زلزله ويران شده بودم
تو مثل دل آيينه حيران شده بودي
اي جدول مجهول معمايي مشكل
با واژه لبخند چه آسان شده بودي
افسانه ترين خاطره زندگيم بود
آنشب كه مرا سرزده مهمان شده بودي
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
» نظر شما؟