دیروز اتفاقی آلبوم عکس خانوادگی رو تو اتاق دیدم. دلم لرزید وقتی شروع به ورق زدن آلبوم کردم. بازم همون حسهای نوستالژی قدیمی منو گرفت چهرهای جوان که اکنون گرد پیری رو آن نشسته است. شوخی نیست پدرم در لباس مقدس سربازی سال 47 تو همدان و پزهای آنچنانی مال اون دوران.
والان با دوربین دیجیتال تا اونجا که دوست داری عکس می گیری،حذف میکنی ولی اون حس ماندگاری لحظه در زمان هرگز نیست.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
واااي كه چقدر چرت و پرت مينويسي مسعوووود!!!!!!!!!!!
» نظر شما؟